środa, 7 stycznia 2015

Kwestionariusze wypełniane przez ankieterów - kiedy się na nie decydować?

Alternatywną metodą zbierania danych w badaniach sondażowych jest wywiad. Zamiast rozsyłać kwestionariusze, badacze wysyłają ankieterów, którzy zadają pytania ustnie, a następnie zapisują odpowiedzi respondentów. Wywiady mogą mieć formę osobistego spotkania, jak i pytań zadawanych w formie rozmowy telefonicznej.


Ważną zaletą tego typu badań jest wyższy odsetek odpowiedzi w porównaniu z kwestionariuszami rozsyłanymi drogą pocztową. Właściwe zaplanowane i przeprowadzone badanie powinno uzyskać efektywność na poziomie co najmniej 80-85% założonej pierwotnie prób. Osobiste przeprowadzenie badań pozwala także na odnotowanie przez ankietera różnych parametrów, które mogą mieć znaczenie dla badania, a o które zapytać w kwestionariuszu nie zawsze wypada - na przykład o rasę, charakter mieszkania, stopień znajomości języka, w jakim odbywa się badanie itd.


Ankieter przeprowadzający badanie musi też spełnić kilka warunków. Po pierwsze, musi on dogłębnie znać kwestionariusz, a także, w razie wątpliwości osoby ankietowanej, umieć określić sposób interpretacji pytania. Należy również trzymać się dokładnego brzmienia pytań, nawet nieznaczne jego przeformułowanie może doprowadzić do wypaczenia odpowiedzi. W przypadku pytań otwartych odpowiedzi muszą być zapisywane dokładnie w taki sposób, w jaki zostały udzielone przez respondentów. 

Ankieter nie może ich streszczać, parafrazować ani poprawiać ewentualnych błędów językowych popełnionych przez rozmówcę. W przypadkach, gdy nasi respondenci udzielają odpowiedzi nieadekwatnych lub niekompletnych przydatne może być dopytywanie – a więc prośba ankietera o dokładniejsze wyjaśnienie. Szczególne znaczenie ma to w pytaniach otwartych, kiedy udzielona odpowiedź jest zbyt krótka - na przykład na pytanie o warunki podróżowania komunikacją miejską uzyskalibyśmy jedynie odpowiedź „fatalne”.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz