Aby określić, czy sondaż będzie
właściwą metodą badawczą dla naszych celów, musimy zestawić mocne i słabe
strony tego typu badania. Sondaże są szczególnie przydatne przy opisywaniu cech
większej populacji. Staranny dobór próby i konstrukcji kwestionariusza pozwala
na formułowanie twierdzeń dotyczących mieszkańców danego miasta czy też osób
wykonujących konkretny zawód.
Wśród niewątpliwych zalet
sondaży, zwłaszcza tych przeprowadzanych przy użyciu kwestionariuszy do samodzielnego
wypełnienia, jest możliwość stosowania dużych prób (liczących nawet kilka
tysięcy).
Sondaże są narzędziem elastycznym, pozwalają chociażby na
sporządzenie definicji operacyjnej badanego przez nas zjawiska dopiero na
podstawie uzyskanych od respondentów danych (to znaczy nie ustalamy „z góry”
czym dla Polaków jest demokracja, ale usiłujemy wyjaśnić ten termin na
podstawie danych z przeprowadzonych badań).
Mocną stroną badań sondażowych jest
również ich standaryzacja, pozwalająca na łatwiejsze opracowanie i porównywanie
wyników. Konsekwencją standaryzacji i starannego formułowania pytań będzie też
rzetelność przeprowadzonej obserwacji.
Do słabych stron badań
sondażowych z pewnością należy częste oderwanie od kontekstu życia społecznego.
Rzadko zdarza się, aby badacze sondażowi mieli wyczucie całościowej sytuacji
życiowej, w której funkcjonują respondenci (w odróżnieniu od, na przykład,
obserwacji uczestniczącej).
Należy również mieć na uwadze, że przedmiot badań
może nie nadawać się do pomiaru za pomocą kwestionariusza. Sam fakt badania
może również mieć wpływ na udzielenie przez respondenta odpowiedzi. Przed
badaniem może on nie zaprzątać sobie głowy myślą, czy minister powinien zostać
pociągnięty do odpowiedzialności karnej, natomiast może sobie wyrobić opinię na
ten temat w wyniku przeprowadzonego badania.